Het is altijd heerlijk om een vrije dag door te brengen aan onze prachtige kust. België heeft veel mooie plekken waar het goed verblijven is, maar de zee en het strand staan voor mij bovenaan. Ik houd van het geluid van de golven en het vrolijke gekwetter van spelende kinderen in het water, van het zand tussen mijn tenen en het zilte zout op mijn huid.

Het ligt natuurlijk een beetje aan het weer, maar in de zomer en als ik alleen ben, dan neem ik niet veel mee: een badlaken om op te zitten, zonnebrand en een hoed, een flesje water, iets om te snacken en natuurlijk mijn bikini en mijn zonnebril. Verder doe ik gemakkelijke kleding aan en slippers aan mijn voeten. Oh ja, ik moet natuurlijk niet vergeten om mijn boek of tijdschrift in mijn tas te doen. Voor mij zijn de weekendtassen Toms handig want alles past er gemakkelijk in en ze zien er ook nog hip en modieus uit.

In mijn eentje kan ik heerlijk in mijn boek lezen, een beetje om mij heen kijken en lekker relaxen. Soms sta ik even op en loop wat langs het water en als ik dapper ben dan ga ik er helemaal in om even te zwemmen. Andere keren vind ik gewoon rustig zitten in het zand al genoeg. Soms heb ik zo’n dag nodig om even helemaal op te laden.

Als we met ons hele gezin gaan, gaat er natuurlijk nog veel meer mee, want met kinderen, zand en water én rennen en vallen én ook nog een ijsje knoeien, kan je natuurlijk niet verwachten dat de kleren proper blijven. Dat is niet erg, behalve de badkleding en handdoeken, gaan er ook nog poetsdoekjes, reservekleding en pleisters in mijn tas.
Mijn man overdrijft altijd met de hoeveelheid spullen die hij wil meenemen, maar als hij zelf ook een tas draagt, vind ik dan geen probleem. Hij heeft zelf bij Duifhuizen tassen en koffers een mooie schoudertas gevonden waar vanalles en nog in past.

Zo komen we dan aan op het strand, en dan kan de dag beginnen. De kinderen willen meestal meteen naar het water. De golven en het op en neer gaan van het water heeft iets magisch voor ze. Zelf vind ik het ook fijn om meteen met mijn voeten door het water te lopen. Ondertussen pakt mijn man een klein windscherm uit zijn tas, legt matjes klaar om op te zitten, en eet alvast een broodje. Hij wil eerst alles klaar hebben gezet en pas dan doet hij zijn schoenen uit en wriemelt met zijn tenen door het zand.

Op het moment dat ik genoeg heb van het lopen langs het water ga ik naar hem toe en vaak staat hij dan op om naar de kinderen te gaan, terwijl ik bij de spullen blijf.
Als de kinderen moe zijn van het rennen en spelen, komen ze samen met mijn man bij me. We eten dan samen een broodje en we drinken water en sap. Daarna gaan ze weer het water in. Aan het eind van de middag halen we nog een ijsje om de dag af te sluiten en dan worden de tassen weer ingepakt om naar huis te gaan. Iedereen is dan moe maar voldaan.